Sehirler insanlara benziyor.. Ilk tanistiginizda gercek yuzlerini gostermiyorlar.. Genellikle makyajli ve gulumseyen bir yuzle karsiliyorlar sizi.. Gercek yuzlerini anlamak icin biraz tanimak gerekiyor..Pek cok sehir parlak isiklar altinda size sahte gulumsuyor..Buenos Aires'e geldigim gunden beri madalyonun diger yuzunu merak ediyorum ancak dogru adres neresi bilmiyordum..
GONULLU KURULUSLAR
Gittigim dil kursunun duvarina asilan bir gonullu kurulusun yetkilisi ile gorusmek istedigimi soyledim.Tahmin ettigim gibi ertesi gun okula geldiler.. Gunluk ve 2 haftalik turlar duzenlediklerini soylediler. Gunluk tur 80 $ yaklasik 35 US $ (ogle yemegi verip bir iki aktiviteye katilmanizi sagliyorlar) Eger iki hafta katilacaksaniz 200 $ daha istiyorlar.. Eger zamanimi onlara ayiracaksam neden para vermem gerekiyordu? Hem tek bir gunde neyi taniyacaksiniz? Biraz ajitasyon,biraz para tuzagi gibi geldi.Hosuma gitmedi..
Sonra ayni kurstan Avustralyali bir kiz,bana baska bir kurulus oldugunu ve para istemediklerini soyledi.Dun beraber gorusmeye gittik.Ve bugun aktivitelerine katildim.
TARAF OLMAK
Her iki sivil toplum kurulusuna da surekli sorular sordum elimde degil.Niye bu ise giristiklerini parayi nereden bulduklarini falan.Asil onemlisi onlarca kez bulundugum sorunlu ortamlarda ilk kez taraf olarak yer alacaktim.. Iste bu yuzden ne hissedecegimi cok merak ettim..
PEK TANIDIK
Gonullu kurulusun onunde bulusup 1 saatlik bir mesafedeki varoslara gittik. Bir kere parasiz degil .. O bolum hikaye.. Cunku kaybolmamaniz icin t-shirt giyin diyorlar. Onu satin aliyorsun.Ve ulasim icin parayi bolusuyorsun ama ,o arac kendilerine ait. Ben galiba biraz Brezilya filmlerinden cok etkilenmisim..Varos degince o Brezilyadakiler gibi bir yere gidecegiz sandim.. Ama neresi cikti.. Bizim atik derelerin bulundugu Sefakoy benzeri bir yerler dusunun.. Pis ve kokan bir dere ve gecekondu mahallesi.. O kadar.. Yani hic sasirtici degildi benim icin..(uzgunum ama bizde de var!!)
NE DEGISECEK?
17 yildir o bolgeye yardim goturen bir kadin ve kizinin kurdugu bir dernek., Gonullu turistlerle calisiyorlar.. Arkadaslar,hep merak ederdim bu turistler bizim ulkedeki bu tarz NGO aktivitelerini nasil buluyorlar,ne hissediyorlar diye.. Valla herkes birbirine soyluyor.. Cunku cogu-(zaten yaslari cok genc)-bunu vakit gecirmek olarak goruyor.. Yani biraz objektif olmak gerekirse bu tarz NGO aktiviteler icine gonullu turistleri katmak pek kolay ,inanin boyle..(ben tango dersinde gordugum bir kizi dun ayni NGO da gordum..Burayi oneren kiz diger 2 kisiyle kaldigi hostelde karsilasmis.. yani sey gibi.. " Hadi yok mu gonullu bir aktivite.. hem de parasiz.. hmm..ne ilginc ..hadi yapalim" )Bu ulkemizdeki yabancilardan destek goren bazi sivil toplum aktivitelerini daha yakindan anlamam icin de bir firsat oldu..
Efendim, Laferere denilen varos mahallesinde yasayan 15-20 cocuk icin bir kucuk oda insaa etmisler okuldan sonra oraya gelmelerinin sagliyorlar..Boyama,derslerine yardim etme gibi konularla ilgileniyor gonulluler..Ama cocuklar cogunlukla sizi pek takmiyor ..
Gelelim bana.. Ben Ingilizce boya kalemleriyle renkleri ogretmeye calistim biraz.. Ben Ingilizcesini soyledim onlar o rengi gosterdiler.. Cizdigim resimlerin icini dogru renkle boyamaya calistik... Ancak biraz rasatsiz oldum.. mesela pis bir yer.. Ilk gittigimde bir bardak su ikram ettiler. 1 yudum ictim,sonra biraktim..Hastalanmaktan korktum..Sonra daha eve gitmedim ama gidince yikanicam,cunku kasinti hissediyorum.. Bunlarin psikolojik oldugunu bilmeme ragmen,durust olmam gerekiyor..Oraya ait hissetmiyorsunuz..
OTEKINE YARDIM ETMEK NE KADAR GERCEK?
Ben ki defalarca benzer ortamlarda bulundum,yine de cok rahat hissedemedim kendimi.. Sorun cocuklar degil ,onlara nasil faydaniz olabilecegi.Nasil bir gelecek insaa etmelerine yardimci oluyorsunuz burada bir soru isareti var. Cogu turist icin " kendinden olmayana yardim etmek" bir nevi tatminden oteye gecmezken,o cocuklarin hayatinda neler degisiyor? Ya da ne degisecek? Iste asil bu sorular beni ilgilendiriyor.. Sonra kendini sorgulamak gerekiyor.. memleketinde Gaziosmanpasa ya da Sefakoyde onlarca varos mahalle varken gelip buralarda (fakir cocuklara yardim ettim) demek ne kadar inandirici..Hic degil..kendinden olmayana yardim ederken (aslinda iyi ki ben boyle degilim) diyorsan ,ozunde kendi egonu tatmin etmekten oteye gecmiyorsun..Once kendine sonra cevrene durust olmak gerekiyor..Benim icinse sehrin diger yuzunu gormek onemliydi..Cocuklarla vakit gecirmek ise hep cok eglenceli..Cunku bir kez daha anladim ki,cocuk her yerde cocuk..
GONULLU KURULUSLAR
Gittigim dil kursunun duvarina asilan bir gonullu kurulusun yetkilisi ile gorusmek istedigimi soyledim.Tahmin ettigim gibi ertesi gun okula geldiler.. Gunluk ve 2 haftalik turlar duzenlediklerini soylediler. Gunluk tur 80 $ yaklasik 35 US $ (ogle yemegi verip bir iki aktiviteye katilmanizi sagliyorlar) Eger iki hafta katilacaksaniz 200 $ daha istiyorlar.. Eger zamanimi onlara ayiracaksam neden para vermem gerekiyordu? Hem tek bir gunde neyi taniyacaksiniz? Biraz ajitasyon,biraz para tuzagi gibi geldi.Hosuma gitmedi..
Sonra ayni kurstan Avustralyali bir kiz,bana baska bir kurulus oldugunu ve para istemediklerini soyledi.Dun beraber gorusmeye gittik.Ve bugun aktivitelerine katildim.
TARAF OLMAK
Her iki sivil toplum kurulusuna da surekli sorular sordum elimde degil.Niye bu ise giristiklerini parayi nereden bulduklarini falan.Asil onemlisi onlarca kez bulundugum sorunlu ortamlarda ilk kez taraf olarak yer alacaktim.. Iste bu yuzden ne hissedecegimi cok merak ettim..
PEK TANIDIK
Gonullu kurulusun onunde bulusup 1 saatlik bir mesafedeki varoslara gittik. Bir kere parasiz degil .. O bolum hikaye.. Cunku kaybolmamaniz icin t-shirt giyin diyorlar. Onu satin aliyorsun.Ve ulasim icin parayi bolusuyorsun ama ,o arac kendilerine ait. Ben galiba biraz Brezilya filmlerinden cok etkilenmisim..Varos degince o Brezilyadakiler gibi bir yere gidecegiz sandim.. Ama neresi cikti.. Bizim atik derelerin bulundugu Sefakoy benzeri bir yerler dusunun.. Pis ve kokan bir dere ve gecekondu mahallesi.. O kadar.. Yani hic sasirtici degildi benim icin..(uzgunum ama bizde de var!!)
NE DEGISECEK?
17 yildir o bolgeye yardim goturen bir kadin ve kizinin kurdugu bir dernek., Gonullu turistlerle calisiyorlar.. Arkadaslar,hep merak ederdim bu turistler bizim ulkedeki bu tarz NGO aktivitelerini nasil buluyorlar,ne hissediyorlar diye.. Valla herkes birbirine soyluyor.. Cunku cogu-(zaten yaslari cok genc)-bunu vakit gecirmek olarak goruyor.. Yani biraz objektif olmak gerekirse bu tarz NGO aktiviteler icine gonullu turistleri katmak pek kolay ,inanin boyle..(ben tango dersinde gordugum bir kizi dun ayni NGO da gordum..Burayi oneren kiz diger 2 kisiyle kaldigi hostelde karsilasmis.. yani sey gibi.. " Hadi yok mu gonullu bir aktivite.. hem de parasiz.. hmm..ne ilginc ..hadi yapalim" )Bu ulkemizdeki yabancilardan destek goren bazi sivil toplum aktivitelerini daha yakindan anlamam icin de bir firsat oldu..
Efendim, Laferere denilen varos mahallesinde yasayan 15-20 cocuk icin bir kucuk oda insaa etmisler okuldan sonra oraya gelmelerinin sagliyorlar..Boyama,derslerine yardim etme gibi konularla ilgileniyor gonulluler..Ama cocuklar cogunlukla sizi pek takmiyor ..
Gelelim bana.. Ben Ingilizce boya kalemleriyle renkleri ogretmeye calistim biraz.. Ben Ingilizcesini soyledim onlar o rengi gosterdiler.. Cizdigim resimlerin icini dogru renkle boyamaya calistik... Ancak biraz rasatsiz oldum.. mesela pis bir yer.. Ilk gittigimde bir bardak su ikram ettiler. 1 yudum ictim,sonra biraktim..Hastalanmaktan korktum..Sonra daha eve gitmedim ama gidince yikanicam,cunku kasinti hissediyorum.. Bunlarin psikolojik oldugunu bilmeme ragmen,durust olmam gerekiyor..Oraya ait hissetmiyorsunuz..
OTEKINE YARDIM ETMEK NE KADAR GERCEK?
Ben ki defalarca benzer ortamlarda bulundum,yine de cok rahat hissedemedim kendimi.. Sorun cocuklar degil ,onlara nasil faydaniz olabilecegi.Nasil bir gelecek insaa etmelerine yardimci oluyorsunuz burada bir soru isareti var. Cogu turist icin " kendinden olmayana yardim etmek" bir nevi tatminden oteye gecmezken,o cocuklarin hayatinda neler degisiyor? Ya da ne degisecek? Iste asil bu sorular beni ilgilendiriyor.. Sonra kendini sorgulamak gerekiyor.. memleketinde Gaziosmanpasa ya da Sefakoyde onlarca varos mahalle varken gelip buralarda (fakir cocuklara yardim ettim) demek ne kadar inandirici..Hic degil..kendinden olmayana yardim ederken (aslinda iyi ki ben boyle degilim) diyorsan ,ozunde kendi egonu tatmin etmekten oteye gecmiyorsun..Once kendine sonra cevrene durust olmak gerekiyor..Benim icinse sehrin diger yuzunu gormek onemliydi..Cocuklarla vakit gecirmek ise hep cok eglenceli..Cunku bir kez daha anladim ki,cocuk her yerde cocuk..
2 comments:
festivalde izlediğimiz evlat edinme hikayesi filmini hatırladın mı? o zaman da konuşmuştuk bu gönüllülük veya yardımseverlik üzerine, bence de kesinlikle kendimizi farklı görmekle ve iyi hissetmek istemekle alakalı, üstelik bu ayrı görmek isteği yüzünden farklılıkları oluşturup sonra da o farklılıkları güya kapatmaya çalışıyoruz, ilginç bir türüz canım..
herhalde bu sefer becereceğim ama sende soruyorlar deyip beni afişe etmişin olmz ki canım
Post a Comment