HAVADAN SUDAN

................................................................................................................................................................................................................................................................................Bu sabah yagmur vardi Buenos Aires'te.Sabah erken kalktim.Yagmur damlalari mutfagin cam catisina dustukce uyumak mumkun olmadi.Kus yuvasi gibi merdivenle ciktigim asma kattaki yatagimdan asagiya salona indim..Aslinda bu kapali havada hicbir yere gidesim yoktu.Minik bahceme cikmak ve kahvemin icine yagan yagmur damlalarini seyretmek istiyordum..Ancak mumkun degildi ;bugun okulda sinav gunuydu..Yuzumu yikamak icin banyoya gittigimde ilk sok(!) beni bekliyordu..Oylece aynaya bakakaldim. Sol gozum digerinin iki kati buyuklugundeydi. Hani boksta sert bir yumruk almisim gibi. Daha once de Tunus collerinde gozume kum kactiginda ayni sey olmustu ama bugun hic sirasi degildi!!

Gercekten halen neden oldugu konusunda en ufak bir fikrim yok. Once gunes gozlukleriyle gitmeyi dusundum ama bu kapali havada sorulari nasil gorecektim?Mecburen bavulumdan yuzumun yarisini kaplayan asar-i antika gozluklerimi buldum.Gercekten liseli kizlara donmustum.(haha) Gozlukle vakit kaybettigimden sinava gec kaliyordum.Taksi ile gitmeye karar verdim.Bu yagmurlu havada burada taksi bulmak da en az Istanbuldaki kadar zor.Buldugumda ise ikinci (sok) dalgasi geldi...Sanki bir bilgisayar oyununa girmis gibiydim,biri bitmeden digeri basliyordu..Cantamda bozuk para yoktu. Buenos Airesin alameti farikalarindan biri taksicilerin para bozmamasi..Adam beni yari yolda indirebilir diye,bastan soyledim.Elbette bozuk parasi yoktu. Ancak acikli suratimin hatirina yolda bozdurmayi kabul etti.saganak yagmurda kosarak gittigim bir restorantta bozdurup tekrar taksiye geri dondum.Sansliydim.Sinava yetismistim.. (haha)

BU BENIM SINAVIM

Sinavin ilk bolumu bir metin incelemesi ve sorulari cevaplamakti. Sinavdan cok arastirma ilgimi cekti.Konu "kararsiz insanlar"di. Bilimsel arastirmalar kararsiz insanlarin hep tatminsiz,hep arada derede ve hep huzursuz olduklarini ortaya koymustu.Onlar bir karar verdiklerinde bir daha yenisini alamamaktan korkanlardi.Bir seye kavustuklarinda ise,ya digeri elimde olsaydi diyenlerden..Cogu mukemmelliyetci olduklarini savunuyordu. Ancak aradiklari oylesine uzakti ki,ellerindeki ile yine mutsuz kaliyorlardi.Cogu fazla disiplinli ailelerin cocuklariydilar.Ilk yillarda baslayan,bu kendini birilerine begendirma cabasi ,yillar icinde kronik bir kararsiz insan modeline donduruyordu cogunu.Cok ogretici,dusundurucu ve bir o kadar tanidik bir metindi. Ancak daha sinavim bitmemisti..Garip bir tesaduf mudur bilinmez,son bolumde; is hayatinda kararsizliklar yasayan ancak yasamini degistirmeye cesaret edemeyen bir arkadasima tavsiyeler vermem gerekiyordu. Yaklasik 6 ay sonra ne demem gerekiyordu?Tanrim! Yukarida birileri bugun benimle oyun mu oynuyordu??

DUNYA KADINLAR GUNU

Sinavdan ciktigimda karnim acikmisti..Girdigim restorantta cabuk olsun diye gunun menusunu (menu del dia) istedim.Ancak burada bircok yemegi ismarladiktan sonra pisirdiklerini yine unutmustum.Gercekten yaklasik 25 dakika bekledikten sonra tavugum geldi. Bugun Pembe Panterin bulutu benim uzerimde geziyordu,anlamistim..Olsun ne yapalim,bu da gececekti.. Dedigim oldu..Yemegin sonunda garson kiz masaya (kirmizi bir gul) getirdi..Saskinlikla suratina baktim..Meger bugun Dunya Kadinlar Gunuymus.. Buenos Aires'te adetmis.Restoranttaki tum bayanlara kirmizi gul verdiler. Yemekten ciktigimda saganak yagmur devam ediyordu.

Gulumsedim.Her yagmurun sonunda bir gokkusagi vardi biliyordum..