IRUYA

Orada bir koy var uzakta derler ya..Bu koy 2700 metrede adeta zamana meydan okuyor..Ismi Iruya..Inkalarin torunlari yuzyillardir bu koyde yasiyor.. cevresinde hicbir sey yok.. Bolgedeki ilk duragim orasiydi..Bu koyu gormek icin ne kadar yol gittigimi dusundukce kendime sasiriyorum..Sabah 8.45 otobusu ile Humahuacaya gittim..Cunku gunde sadece sabah 06.00 ve 10.45 te iki sefer var. Iruya yaklasik 65 kilometre uzaklikta.. Ancak yol tam 3 saat suruyor!! Evet cunku asfalt yoldan ayrilip saatlerce genis vadilerin arasindan patika yoldan ilerliyorsunuz..Yol boyunca daglarin tepelerin ortasinda insanlar otobuse biniyor.. O daglarin neresinde yasadiklarini gormek bile sasirtici.. Cogu otobuse binmek icin 3 kilometre yuruyormus..

Otobusun yarisi turist yarisi da koyluydu.. Bir tanesinin kucaginda kopegiyle bindigini soylersem sanirim ne kadar senlikli bir yolcu profilimizin oldugunu tahmin edersiniz..

IRUYA

Otobus 2 saatin sonunda bir vadinin tam tepesinde durdu..Ne oldu diye bakinirken sofor bizlere donup (Fotograf cekmek icin) dedi:. Tam 4000 metre yukseklikteymisiz!! Inananilmaz!! Zirveden sonra tekrar yilan gibi kivrila kivrila kalan 21 kilometrelik yolu tam 1 saatte aldik..Ve bir vadinin tam ortasinda bir yamacin uzerinde mavi kilisesi ile Iruyayi gorduk..Burasi Inkalarin torunlarinin memleketi..Bu insanlarin tenleri bizim Hataylilar gibi koyu renkli..Burunlari ise cok karakteristik..Alindan direk asagiya inen ucgen karga burunlari var...Yuzleri hep yanik..Gunes lekeleri var yuzlerinde..Yuzyillar once Kuzeyden gelip buraya yerlesmisler.. tabi neden bu kadar cevreden kopuk orasi pek anlasilmaz.. Sadece yamaclarda tarim yapmayi bildiklerinden deniyor..Koy tamamen bizim Dogudaki koyleri andiriyor..Kerpic tek katli evler ve sokaklarda kirli yuzleriyle oynayan cocuklar..

KENDI MEMLEKETIM

Ben sadece onbinlerce ocagi sonduren teror yuzunden kendi memleketimde yapamadigim bir Dogu gezisi yapiyor gibiyim.. Bu yoksul koyler bana tanidik geliyor..Sadece ektikleriyle gecinen bu insanlar burunlarina dayanan fotograf makinelerinden de hoslanmiyor..Ancak sorduklarim beni kirmadi..Yabancilarin cogu belki de "bu yokolmusluk" hissini yasamak icin bir kac gun bu koyde kaliyorlar..Sadece Dogudaki dag koylerinde benzer bir turizmi gerceklestiremiyor olmamiza uzuldum..Maalesef ayni bosluk ve yokluk bizde de var.. Sadece bu insanlar gurultu yapmiyor.. Sokaklarda bagiran cagiran yok.. Hersey dingin ve sessiz...Cocuklara sordum ilkokul ve ortaokul varmis ama genclerin sonra koyde kaldiklarindan emin degilim.. Sonradan ogrendigime gore gencler kolaylikla politikanin icine cekiliyormus.. Bu dag koyleri (Peronist).Ancak anladigim kadariyla heryerde oldugu gibi insanlara para vererek partili yapma aliskanligi buralarda da yayginmis..Gozlemlerim bununla sinirli .Cunku 13.15 te geldigim koyde sadece 2 saat kalabildim..En son otobus olan 15.15 otobusuyle 3 saatlik yolu geri geldim..

TILCARA'da ZAMAN

Bu arada biraz da Tilcara'dan bahsedeyim.. Bu dislari kerpic renksiz tek katli binalarin bazilari iclerine girince sizi sasirtiyor...Kimileri inanilmaz dekore edilmis odalar;kimileri gayet hos restorantlar ama dislari albeniden uzak ayni toz rengi.. Neyse dun bir esnafla sohbet ederken bir Cinli kiz kapidan girdi! Ben tam gidecektim ama kiz Ingilizce dukkan sahibi ise sadece Ispanyolca bildigi icin tercumanlari olmak zorunda kaldim..Sonra da beraber dolastik.. Meger 4X4 bir jeep ve Fransiz soforu ile buralari gezen bir kizmis.. Hem gezip hem bolgeden numune esya topluyormus! (Cinlileri goruyorsunuz degil mi?)Sonucta hem butik hotel hem restoran olan bir yerde yemek yedik..Yolculuklar bunun icin guzel.. Yollariniz bircok insanla kesisip ayriliyor..Yasamin ozunde de bu var zaten..