CIPE VE BRECHT

Soze belki soyle baslamali.. Bu diyarlarin Sirin Devrim ya da Zeliha Berksoyunu izledim...Ya da tiyatral cizgileri farkli olsa da Buenos Airesli bir Yildiz Kenter gorme sansim oldu.. Tesbihte her ne kadar hata olsa da;bilmem duygularima biraz olsun tercuman oluyor mu..
CIPE LINCOVSKY
Isiklar karardiginda kiminle tanisacagimdan pek emin degildim.. Entellektuel aktiviteler konusundaki danismanim Mony onermeseydi zaten varligindan haberim de olmazdi..Sahneye 73 yasindaki (1933) Cipe Lincovsky ciktiktan sonra 2 saat nasil gecti anlamadim.. Herzamanki gibi dekor ve kostum olmadan siyah dumduz bir elbise ve beyaz isik altinda ciktigim bu yolculuk beni buyuledi..
Her nekadar Ispanyolcaya hakim olmasam da sanatci gercek sanatci olunca ,kelimeler o kadar guzel telaffuz edildi ki, oyunun yarisindan fazlasini anladim..(hani bizim Zeki Murenden sarki dinlemek gibi..haha) yillar sonra ozledigim Brecht eserlerini izleme sansim oldu cunku " Cipe Brecht diyor" adli monolog oyunda Breht eserlerinden parcalar ve kimi zaman sarkilar vardi..Aslan Asker Svayk;Galilei'nin Yasami,Cesaret Ana ..Siyasal tiyatronun en onemli eserleri birbir sahnede can buldu..
Kimi zaman urkek bir insani kimi zaman isyankar bir adami ayni vucutta oyle guzel yorumladi ki, hayranlikla izledim.."Lily Marlen" sarkisini bir kez de ondan dinledim.. Olaganustu soyledi..Uzun yillar Berliner Ansamble da calisan Cipe kimi zaman anilarini da oyuna serpistirmisti.Sahnede hayali bir Brecht ile sohbet eden Cipe,oyunun bir yerinde "Bush"a da kufretti..Sonuc olarak sanatcilar mucevherler gibi.. Nerede hangi sartlarda karsilasmaniz,hatta dillerini az bilmeniz farketmiyor,onlar herzaman parildiyor..